Уйлмаар юм

Уйлмаар юм, зарим зүйл, хэтэрхий уйлмаар
Хий хоосон биетүүд шүргэлцэхэд хүйтэн юм
Хий хоосон инээдүүд таарахад уйтай юм
Нүдэн дээр, би өөрөө дотроосоо мэдэгдэхүйц
Нүгэлээр дүүрэн цогцос болж буй
Өнгийгөөд харахад ямар ч хайргүйгээр
Өөр болсон байна
Өөрөөсөө урссан нэгнийг
Хайрлаж ч чадахгүй байна
Уйлмаар байна би өөрийгөө бодохоор
Уйлаад даанч юу ч өөрчлөгдөхгүй байна
Үзээд өгье гэсэн өчүүхэн ч гэрэл
Харагдахгүй байна, гэрэлтэхгүй байна

Хэн ч түүн шиг

Аядуу зөөлөн, бүүр нэг дулаахан
Чиний орон зай
Давчдуулагч биш тайвшруулагч
Санаж шаналах биш
Санаж, дурсаж, инээмсэглэж
Амьсгал, зүрхний чичирхийлэл
Үгүйлэгдэж байна, чиний зүгийн салхи

Нэг тийм

Яваад орчихмоор тийм гүн, тийм цэнхэр, тийм зөөлөн 

Аядуу тайван, тийм сэтгэл татам

Ахиад юу ч хүсэхээргүй болтол тайвшруулагч

Үүнээс илүү амьдрах шаардлагагүйг шивнэгч

Ахин шаналах, уйлах хэрэггүй

Чамайг харж, мэдэрч байгаад

Хамгийн сүүлчийн амьсгалаа хүртэл

Чамайг бодож дуусгах зориг

Үзэн ядах биш алчихмаар санагдах

Үзэн ядаж эхэлсэн
Хайргүй болсоноо мэдэрсэн
Одоо харин алчихмаар байна

Яагаад ийм арчаагүй, сул дорой
Яг над шиг