Бууж өгье

Тамир алга, эсэргүүцэх, тэнхэл ч алга
Цаашаа юу ч мэдэж, мэдэрмээргүй байна
Аз жаргалтай ч баймааргүй байна
Хайрлуулмааргүй байна
Хайрламааргүй байна

Төгсгөх бол тэр үхэл байх болно
Салалт биш

Хэн зааж өгөх вэ?

Явмаар байна, гэвч

Зураг зурахыг
Хөгжим тоглохыг
Бүжиг бүжиглэхийг
Шүлэг бичихийг чамд минь
           Хэн зааж өгөх вэ?

Хүмүүс ямар сайхан байдгийг
Хүмүүс ямар муухай байдгийг
Яагаад хүмүүс уйлдгийг
Яагаад хүмүүс инээдгийг
                 Хэн хэлж өгөх вэ? чамд минь

Энэ ертөнцөөс өөр ертөнц байдгийг
Тэнд ээж нь амьдардгийг
Тэр ертөнцөд хүн юуг ч мөрөөдөж болдогийг
Тэгээд бас чамайг ч бас тэдний нэг байж болно гэдгийг
                Хэн хэлж өгөх вэ? чамд минь

Үүлс үнэндээ ягаан өнгөтэй байдгийг
Бороо үнэндээ хөв хөх өнгөтэй байдгийг
Тэнгэр үнэндээ улбар шар өнгөтэй байдгийг
Нулимс үнэндээ нов ногоон өнгөтэй байдгийг
               Хэн хэлж өгөх вэ? чамд минь

Чи мэдэхгүй

Миний цусны амтыг чи мэдэхгүй
Шаналын минь аагийг ч тэр

Чичирхийллийн минь хашгирааныг ч мэдэхгүй
Өвдөлтийн минь шархиралтыг ч тэр

Дуслах цус минь дуусахыг чи мэдэхгүй
Сүнс минь тэр чигтээ орхиж явахыг ч тэр

Дахиад цус амтагдана

Цус шүүрч эхэлнэ,
Бага багаар
Дуусна, хэзээ нэгэн цагт
Тэгээд үхнэ

Үхэлрүүгээ би бага багаар
Ойртож байна
Үхэлрүүгээ би яарахгүй байна
Гэхдээ би хоцормооргүй байна