Friday, October 30, 2015

Тэр үед үхэх байсан юм

Хэн ч ойлгохгүй, энэ хоосныг
Үхэх хүслийг минь
Үхэх ёстой үедээ үхээгүйдээ
Одоо ахиад үхээд ч энэ хүсэл биелэхгүйг
Хэн ч ойлгохгүй

Амьдарч чадахгүй байгаадаа
Багтарч үхмээр байгааг минь
Хэн ч ойлгохгүй

Алхам бүр минь алдаа байгааг
Алхах бүртээ алдаад байгааг
Амьсгалах бүрдээ үхэж байгааг
Хэн ч мэдэхгүй

Үг бүрийг, үйл явдал бүрийг
Хамгийн гүндээ мэдэрч
Имэрч, тэмтэрч
Өрцний цаадах хөндүүр
Амьсгалах бүрт мэдрэгдэж
Энэ бүхнээс хагацах
Хамгийн зөв зам
Тэр үеийн үхэл л байсан гэдгийг
Надаас өөр хэн ч мэдэхгүй

Хамгийн хэрэгтэй хүн явж
Хамгийн хэрэггүй хүн үлдэх

Хамгийн сайхан мөчүүд

Өөртөө, амьдралдаа сэтгэл хангалуун байна гэдэг хамгийн сайхан мөчүүд байх
Энэ мөчүүд бага байх тусам, ховордох тусам судасныхаа лугшилтыг үзэн ядаж эхэлнэ.

Эцэс төгсгөлгүй утгагүй үйл явдлууд, үйл хөдлөл, амьсгалууд, инээмсэглэлүүд.
Догдлол ч тэр. Хий хоосон догдлолууд.






Tuesday, October 13, 2015

Огиудас шиг

Өглөө согтуу сэрэх
Согтуу хүн шиг сэрэх
Уураг тархи согтуу байх
Огиудас хүрэх
Өдөржин огиудас бодогдох

Хүч тамир дутагдаад
Буцмаар санагдаад
Амьдралаас юу сурахгүй
Юунд ч хашрахгүй
Эргэж буцсан ч энэ байдалдаа
Нөгөө л нэг сул дорой
Чадваргүй нэгэн

Чамайг агуу их гутрал
Агуу их залхуурал
Агуу их тэнэглэл
Агуу их мунхаглал
Бүтээсэн гэлтэй

Огиудас шиг