Явахаар шийдэхээс өмнө

Өдөржин хүлээнэ

Цастайд, нартайд

Бороотойд ч хүлээнэ

Би бага зэрэг азтай гээд

Азтай гээд нүдээ аниад, инээмсэглээд цааш алхах
Даанч хөл минь хөдөлж өгөхгүй юм
Хүний аз, хүний жаргал, хүний хүсэл мөрөөдөл шиг
Яг л хүний хувцас өмсчихсөн юм шиг
Томдсон эсвэл багадсан амьсгал
Хүний зүрхээр амьдраад байх шиг
Судсаар минь минийхээс өөр өнгөтэй цус гүйгээд байх шиг
Анзаарах, бас санаа зовох хэрэггүй гээд
Хүмүүс ийм л байдаг гээд
Яагаад чи тийм байж болохгүй гэж гээд
Бусдын инээмсэглэлэээр инээмсэглэх сүг шиг

аймшигтай, гутармаар юм