Бороо л ороосой

Гундсан зүс царай

Хүлээгээгүй ч хүлээж буй учрал

Услаагүй удсан цэцэг

Хатсан, инээгээгүй уруул

Толинд хармааргүй

Төсөөлөөгүй төгсгөл

Бороо л ороосой 

Дахин нэг удаа

Зураачийн хайртай бүсгүй

Болох нь уу хармаар байна

Бороо ороход л шийдье 

 

Яг л ийм өдөр

Ийм хүнд, сэтгэл дарсан өдөр

Ийм давчуу бас бүрхэг өдөр

Ийм л нам гүм амьсгал сонсогдом өдөр

Ийм л өдөр ...

Энэ мэдрэмжийг мартах дөхөж

 Дотор базлаад

Бачуураад, тэгснээ гүнзгий санаа алдаад

Тэгэж санаа алдсан ч ямар ч булчин сулрахгүй байх үед

Үе үе нулимс дүүрээд

Гомдох эрхгүй хүндээ гомдчихсон 

Гомдоод байгаагаа ч хэлэх эрхгүй болсон

Орхичихож байгаа ч юм уу

Би өөрөө үлдээсэн гэлүү 

Ахиж хэзээ ч чамайг харахгүй байхвы

Бороо, үүл, цас, салхигүй хотод

Би лав үлдэж чадахгүй 

Чи зовоож ирсэн шигээ зовоогоод явах гээд байна 

Анх л ийм мэдрэмж байсан

Яаж би чиний дотор орж суулаа

Ямар их хичээлээ

Би чамайг яаж хайрлалаа

Энэ удаа үнэхээр тамхилахаар гарааагүй байхвы гэж айж байна