Угаасаа мэднэ
бусдаас өөр гэдгээ, гэтэл би энэ ертөнцийг хүн болж төрсөн тул тэдний л дүрмээр амьдарна. Хэн нэгэнтэй гэрлэнэ, хайрлана, үр хүүхэдтэй болно, тэрнийг түүнээс
ч илүү хайрлана. …
Тэр
хайруудаас хамгийн чухал нь миний өөрийгөө хайрлах хайр. Тэр хайр харин хаа
нэгтээ намайг орхиод зугатчихаж.
"Би"-г би-гээр нь
хүлээн авч хамтад нь хайрлах, "би" нь өөрөө юу хүсч, юуг мөрөөддөг юунд
догдолдог, ямар сул талтайг хамтад нь хайрлана гэдэг энэ ертөнцийн хүмүүст алга
л бололтой.
Би өөрөө “би” биш болж хүлээн зөвшөөрч, өөрчлөгдөж, нугарч хугарч
байна.
Өөрийгөө биш өрөөлийг
хайрласааар, энэ өөрийн амьдралаа хүний амьдралаар амьдарч, улам л сул дорой
болж, нуугдаж, бүүр далдаас далд гүнрүү шигдэж байна.
No comments:
Post a Comment