Нарны туяа, Кофе, Кола гурав минь.

Нарны туяаруу, нар руу нүдээ аниад бүтэн нүүрээ харуулах дуртай. Нарны дулаан элчээр амьсгал авах шиг, түүгээр хооллох шиг, түүгээр аз жаргал мэдрэх шиг, арьсныхаа эд эд ширхэгээр түүнийг өөртөө шингээж хайрыг мэдрэх шиг.

Кофе, Кола хоёр санаандгүй нэг үсгээр эхлээгүй байх. Тэд бол гайхамшиг. Би үнэнч фэнүүд шиг нь гүн нэвтчээгүй ч гэсэн тэдний гайхамшигтайг мэддэг байсан.

Хятад дуунуудад дуртай болж байгаа. Магадгүй өмнө нь өөрөө ч мэдэлгүй дуртай байсан ч байж мэдэх юм. Ихээр тааралдах "Ш", "С" үсгүүд бас л гайхамшигтай.

Өөртөө гутрах үзлээ зөвхөн өөрөө өөрчлөнө гэдгээ өөрөө хамгийн ихээр мэддэг мөртлөө бусдаас хайж байдаг. Бусдын магтаалд дуртай. Хамаагүй ээ худлаа байсан ч болно. Гэхдээ би худлаа байвал дорхноо мэдчихдэг юм.

Толинд хараад бусад эмэгтэйчүүдийн адил "Би бол хамгийн сайхан эмэгтэй, үзэсгэлэнтэй сэтгэл булаам эмэгтэй" гэж хэлж, бодож байгаагүй, хэзээ ч. Гэхдээ ингэж чаддаг байх нь олон зүйлд хэрэгтэйг ойлгосон. Үнэн биш байсан ч хамаагүй.

Маш их зүйл өөрчлөгдөж байна. 2 өдөр юу ч хийж бүтээсэнгүй. Юу ч хийхгүй байна гэдэг маш том нүгэл. Ердөөсөө ч их суугаагүй юм байж хүзүү аймшигтай ихээр өвдөж хөшиж байна. Гутармаар, юу ч хийгээгүй байж.

Маргааш юу болохыг, миний шийдвэр аль нь зөв болохыг мэддэг ч байсан болоосой. Шийдвэр гаргаж чадахгүй байгаадаа галзуурах нь....

Гудамжаар тамхи татаж, хэн нэгэнтэй инээлдэн алхана гэдэг залуу насны алдаа байсан ч энэ бүхнийг мэдэрч байгаа залуу насандаа одоо ч гэсэн байгаадаа баяртай байгаа. Угаасаа яг одоо чи юу хиймээр байгаагаа хий, үнэхээр чи өөрөө үүнийг хүсч байвал шүү дээ. Ахиж би 20 гаран настай байхгүй, ахиж би сахилгуутаж чадахгүй, ахиж би дурлаж чадахгүй, ахиж би шархалж чадахгүй, тийм ч зав байхгүй болно. 20 гаран настай байгаадаа амжуулах юм их байна. Алдах юм ч их байна. Өөр нэг бүхэл тооруу шилжихээсээ өмнө.

Нарны туяа, Кофе, Кола гурав минь.

2013 оны 3 сар

Айж байна, айдсаасаа айж байгаа
Айдсаасаа айж байна
Маргааш болохоос айж байна
Ахиад нэг алхахаас айж байна
Амьдрахаас айж байна
Ирээдүйг бодохоос айж байна
Илүү их амьсгалахаас айж байна
Утга учраас айж байна
Учрал, зовлонгоос айж байна
Нэхэл, хариуцлагаас айж байна
Хувь тавилан, төөргөөс айж байна
Шунал, хүслээс айж байна
Айдастайгаа би бүтэн амьсгалахгүй нь
Айдастайгаа би нуугдаж чадахгүй нь
Нүд дүүрэн нулимснаас
Сэтгэл дүүрэн өвдөлтөөс
Нүүрлэн ирсэн харууслаас
Би зугатмаар байна.
2013.3.9

Уйлсан ч толгой өвдөнө
Инээсэн ч толгой өвдөнө
Адилхан толгой өвдөх учир
Уйлаад л өвтгөчихье
Уйлаад будгаа арилгачихъя
Арилгаад ахиад уйлъя
Нүд, сэтгэл, тархиа
Өнгө ортол уйлъя
Нулимс өөрөө дуултал уйлъя
Нулимс өөрөө уйлтал уйлъя
Магад шалгааныг эрээд олохгүйн учир
Уйлаад л сууж байя
Маргааш болох нөгөөдрийг
Мэдрэхгүйн тулд уйлъя
2013.3.18

Өглөө бүр шартсан мэдрэмжээр сэрэх
Өр өвтгөм юм, сэтгэл шаналам юм
Шаналалтайгаа хамт нойрсож, зүүдэлж
Шаналалтайгаа хамт сэрэх юм
Бүх зүйлд давчидахад
Бүх зүйлд огиутас хүрэхэд
 Амьдрана гэдэг
Амьд байна гэдэг
Мөч бүрт өөрийгөө үхэж буйг мэдрэх
Агшин бүрт өөрийгөө дуусч буйг мэдрэх
Уйлмаар, бачимдмаар юм.
2013.3.19


Зарим өглөө шөнө мэт санагдаж
Зангуугаа тавьсан онгоц мэт хүнд оргиж
Нүдээ нээсэн ч харанхуй байх хонгил
Нүүр нүдгүй шороо шуурах мэт өвтгөм
Нар  сар мэт үзэгдэх
Тэнгэр хар гивлүүр мэт үзэгдэх
Сэтгэл, бие хүндрээд
Сураг тасарсан гэгээг хүлээгээд
Намайг мартсан наранд гомдож
Намайг тоох сарыг үзэн ядаж
Хэдий болтол ингэж шөнөөр сэрэх бол
Хэр удаан нарыг сар гэж харах бол...
2013.3.19

Тайшвралтай учрав
Шаазгай шагширч, өглөөг эхлүүлэв
Шаналал нам гүм болж би сэрэв
Өглөөг өглөө гэж мэдрэв
Нар надруу инээмсэглэв
Яг ингэж би түр зуурхан чөлөөлөгдөв
Юу ч болоогүй мэт амгаланг мэдрэв
Гэвч,
Тайвшрал өөрөө түр зуурынх болохыг
Дотоод сэтгэл, зөв билэг, оюун ухаан
Зэрэг ам булаалдан хэлэв
Би угаас тайвшралтай
Дэр нэгтгэн үл амьдрах
Үл таарах, үл зохицох
Тийм л ер бусын, ад зэтгэрийн
Тийм л гуниг гутралын ертөнцдөө
Илүү эрх чөлөөтэйгээр амьсгалдагаа
Түрхэн л мартсан байж
2013.3.1.21

нар жаргахад чамайг би санасангүй

Нар жаргахад би амьд байгаагаа мэдэрнэ

Харанхуй болоход би амьдарч чадахаа мэдэрнэ

Чамайг миний дэргэдээс явахад ахиад хүлээхээ мэдэрнэ

Гэвч эргээд ирэхэд чинь зугатмаар байгаагаа мэдэрнэ

 Гэрлэн чимэглэл, хотын утаа, хүмүүсийн алхаа

Тодорч, сааралтаж, хурдасч

Чамгүйгээр би амьд явж

Зүрх төөрч, сэтгэл булингартаж, зүрх минь гашилж

Чамайг би санасангүй

Хүлээхгүйгээр, догдлохгүйгээр амьсгалж болохыг

Хамтдаа байх учиргүй тийм нэг солгой харцыг

Төөрч, будилж, гашилж байж

Чи бол би биш гэдгийг ойлгох