9-р сарыг дуусахаар намайг сэрээгээрэй...

Хамгийн их нуугдахыг хүссэн сар ингээд шуударч байна. Хэлсэнчлэн, хүссэнчлэн 9-р сарын төгсгөлд би нойрноосоо сэрч байна.
Ахин нэг амаргүй сар... Гэхдээ нуугдах шаардлагагүй, харин тэмцэх, тэвчих, сөрөх, хүчтэй чанга байх ёстой сар. Гэвч надад одоогоор ямар ч энерги эрч хүч хайр алга.
Бүх зүйл утгагүй санагдсан хэвээр. Бүтэн сарын турш унтсан ч би бүрэн сэрч чадахгүй хэвээрээ л. Хэсэг хугацаанд Тори-гоос ангижрах ёстой юмсан. Нэгэнт энэ ертөнцийн хүн бол төрсөн тул үхэх өдөр хүртэлээ энэ ертөнцийн хүмүүсийн дүрмээр амьдарч бас зүгээр ч үгүй нэртэй устай үхэхсэн. Нэгэнт л бүгдийг өөрчилж чадахгүйгээс хойш нэг том санаа алдахаас өөрийг хийж чадахгүй билээ.
Эргэн тойрны бүгдийг хайрласаар залхаж байна. Одооноос хатуу чанга, хөндий хүйтэн, зожиг, хувиа хичээгч болох нь дээр ч юм шиг. Хайрласан хайрын хариу хүссэнээрээ байхгүйг мэдрэх бүр улам л сул дорой, өөртэй итгэлгүй гутранги болж, хайрын хариунаас шалтгаалж амьдарч байхаар хайрлахгүй байхад л болох.
Би бол эцэс төгсгөлгүй сул дорой гутранги үзлийн хатан хаан гэлтэй.
Бага инээж, бага ярьж, бага догдолж, бага санаж, бага хайрлаж, бага хүлээж, бага найдаж..........
Зөвхөн би өөрөө чухал, бас урьдынхаасаа илүү ихээр маш ихээр хичээх ёстой сар. Хүчтэй байх хэрэгтэй. Бүх зүйлд. Сэтгэлийн хөдлөл гэдэг зүйлийг авч хаячихдаг бол хичнээн сайхан.
Ямартай  ч 10 дугаар сар чи намайг өөр хэн нэгэн болгоно гэж итгэж байна.

Чангаах зүйл үгүй

Бүгдийг үл ойшоогоод, орхиод явах.... Сайхан мэдрэмж. Заримдаа зөвхөн өөрийгөө бодоод сэтгэл дотроо ганцаараа хаашаа ч юм тэнэх.
Орхигдсон бие цогзосоо хараад инээмсэглэх.... Жаргалтайгаар.
Сүнс ингэж чаддаг болохоороо л сайхан. Хэнд ч захирагдахгүй, хэнд ч хамааралгүйгээр.
Сүнс даарахыг, бас ганцаардахыг мэдэхгүй, мэдрэхгүй. Түүнд хэн нэгэнд гомдоллох чанар байхгүй. Хичнээн амар.

Бүтэн жилийн турш өвөл байвал би удахгүй явна, нээг их удалгүй явна. Чөлөөлөгдөнө.
Харин сатаарах зүйл гарвал, чангаах шалтгаан үүсвэл. Тэд бол өвлөөс бусад улиралаас л үүдэлтэй. Хүйтэн бол чөлөөлөлтөөс гаралтай.

Гэвч явахын өмнө чамд ятгагдмаар ч юм шиг. Тэнэг сүнсний бодол...

Хүрч чадахгүй

Солонго хаана байна надад хэлээч
Хүсэл мөрөөдлийг минь буцаагаад өг
Тэнгэр юунд ийм анир чимээгүй
Тэр их үүл хаашаа одоов?
            Энэ борооны дараа дараа солонго чи гарах уу
            Хүрч амжаагүй байхад дахин замхран одох уу
            Заавал чамайг бараан бараан үүлэн дундаас хайх уу
            Хүрч чадахгүй тийм нэг мөрөөдлийг минь чи мэдэх үү
Хэн нэгэн надад хэлсэн
Огт байхгүй оргүй хоосон гэдгийг
Тэртээд чамайг байдгийг мэдсэн
Тэхдээ найдвар тэвчээр
            Энэ борооны дараа дараа солонго чи гарах уу
            Хүрч амжаагүй байхад дахин замхран одох уу
            Заавал чамайг бараан бараан үүлэн дундаас хайх уу
            Хүрч чадахгүй тийм нэг мөрөөдлийг минь чи мэдэх үү



Уйлмаар, угаасаа ч зөндөө уйлсан. Найдвар тэвчээр....Бүх зүйл сайхан болно гэдгийг.........
Тийм байж чадна гэж хэмгийн итгэлтэй байсан ч чамд гомдож суух. Бүүр чамд шүү дээ. 
Оргүй хоосон гэдгийг мэдсээр байж ямар нэг зүйлийг байна гэж итгэсэн. Солонгод хүрнэ гэдэгтээ итгэлтэй байсан. Гэхдээ өөрөө хүрнэ гэж бодоогүй. Харин хүрч чадахгүй байна гэж санасангүй. 

Угаасаа нээх их юм биччихсэн бичдэг ч юм шиг би дагалдан баясагч хийж байгаа бололтой. Утгагүй юм. Бүгдийг төгсгөнө. Түүнийг ийм хүйтэн бишээ хатуу гэж бодоогүй ээ......

Өвөл болох нь

Урт юм бичиж чадахаа байжээ,
Өчигдөр, уржигдах үнэхээр муухай өдөр байлаа. Сэрүүхэн салхитай байсан ч би бачимдсаар. Энэ байгаа өөрийгөө бас бусад хүмүүсийг бас ер нь надтай ойр байгаа болон хол байсан ч дотор байгаад байгаа тэр хүнийг  бодоод байгаагаа ч маш ихээр үзэн ядаж байна.
Үхчих юмсан. Хэнд ч хэрэггүй, хийж бүтээсэн ч юмгүй ингэж амьдарч байхаар.
Жилийн өмнө би юу хийж байлаа, тэрний өмнөх жил. Өвлийг ирэх дөхөхийг мэдэхээрээ л би гунигладагсан.
Гэтэл өвөл болоосой. Тэр цас цагаан энээ тэрээ бол хамаагүй. Угаасаа ч сэтгэл хөдлөхгүй байна. Анхны цас бла бла юу юу хамаагүй. Угаасаа утга учиргүй байгалийн нөхцөл байдалд догдолдог хүмүүсийг ойлгодоггүй. Тэнэг. Тэд бол тэнэг. Би догдолдог байсан болохоор тэнэг байсан гэсэн үг. Эсвэл ухаантай хүмүүс догдолдог уу.
Хамаг бие минь арзайж байна._
Үргэлж бүрхэг байдаг газар очихсон. Бороо ч үгүй цас ч үгүй. Нар бол бүүр хэрэггүй эд.
Цаг нь явдаггүй байвал бүүр сайнсан. Цаг намайг улам л галзууруулж байна.
Өөрийн зохиосон дурандаа зохиосон хамт л байх учиртай тэр бичил хүмүүсээс өөр хүнтэй тааралдмааргүй байна. Тэгвэл би бүүр тэг чигтээ харанхуйруу явчих гээд. Хүмүүс яагаад инээлдээд байгааг ойлгохгүй юм. Юу нь тийм инээдтэй байна аа. Алиалагч нар. Өөрсдийгөө шоолсон алиаглагчид.
Өвөл болвол би нуугдана. Яагаад гэвэл нар тийм ч их үзэгдэхгүй. Ихэнхидээ шөнө. Гайхамшигтай.
Угаасаа ийм тэнэг байснаа ойлгох тусам амьдармааргүй байна. Зүрхээ цагтай цуг зогсоочихмоор.
Утас дугарах, хэн нэгэн надтай ярих, надаас ямар нэг юм шаардах би үзэн ядаж байна.
Гэтэл энэ цаг ямар хурдан явж байна аа...........

Хүлээлт

Дув дуугай, чимээгүй хүлээнэ.... Гэхдээ юуг?
Даанч мэдэхгүй
Хагацал, тавилан, өнчрөл, нулимс, өвдөлт, шимшрэл, харамсал, уй гашуй.................
Ганц л зүйлийг мэдэж байна. Надад тайвшрал хэрэгтэй....
Хувиа хичээгээд эсвэл тэр хүнийг бодоод тайвшраад хүлээх................
Биегүй хоосон зүйл. Найдалтгүй. Гэхдээ өөр арга байхгүй.
Хэзээ ч үхэж мэднэ. Сүнс минь. Эсвэл үхчихсэн ч байж мэднэ.
Бие цогзос үхэхэд хэзээд ойрхон байгаа учир өөрөө түлхэх биш хүлээх л хэрэгтэй. Үхлийг....... 

Hello September

9 сарын 1. Бүх хүмүүс ямар нэг зүйлрүү яарч, инээлдэж, хурдан хурдан алхаж, бас тэврэлдэж инээмсэглэнэ.
......Би хаана нуугдахаа, хаашаа зугатаах аа, хэнийг бараадахаа, юуг халхавч болгох оо үл мэдэн мэлрэн сууна.

Есдүгээр сарыг үнэн голоосоо анх удаа маш ихээр үзэн ядав.

Энэ сард би хаана нуугдана аа
 2013.9.1