Monday, September 23, 2013
Чангаах зүйл үгүй
Бүгдийг үл ойшоогоод, орхиод явах.... Сайхан мэдрэмж. Заримдаа зөвхөн өөрийгөө бодоод сэтгэл дотроо ганцаараа хаашаа ч юм тэнэх.
Орхигдсон бие цогзосоо хараад инээмсэглэх.... Жаргалтайгаар.
Сүнс ингэж чаддаг болохоороо л сайхан. Хэнд ч захирагдахгүй, хэнд ч хамааралгүйгээр.
Сүнс даарахыг, бас ганцаардахыг мэдэхгүй, мэдрэхгүй. Түүнд хэн нэгэнд гомдоллох чанар байхгүй. Хичнээн амар.
Бүтэн жилийн турш өвөл байвал би удахгүй явна, нээг их удалгүй явна. Чөлөөлөгдөнө.
Харин сатаарах зүйл гарвал, чангаах шалтгаан үүсвэл. Тэд бол өвлөөс бусад улиралаас л үүдэлтэй. Хүйтэн бол чөлөөлөлтөөс гаралтай.
Гэвч явахын өмнө чамд ятгагдмаар ч юм шиг. Тэнэг сүнсний бодол...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment