Тэднийг бүгдийг нь намайг шархлуулсан тоогоор нь хутгалаад, цус нь урсаж байгааг харж, тэдний цус яагаад ийм үзэсгэлэнтэй биш байгааг гайхан харж зогсохдоо тэднийг хэрэггүй ч байхгүй болгочихов уу гэж эргэлзэв.
Гэхдээ тэдний алдаа бол хөөрхийлэлтэй, хүний доог тохуу болсон, хэзээ ч үнэлэгддэггүй, ичгүүр сонжуургүй, элэг эмтрэм харамсаар амьдарсан нь.
Тэднийг ахиж зовохыг харж чадахгүйдээ, би бас дахин тэдний өмнөөс харамсахгүйдээ хамгийн зөв, ухаалаг аргыг хэрэглэсэн нь энэ байв.
тайван байх арга зам минь
No comments:
Post a Comment