Мууртай залууд

Тэр яваад өгсөн, гэнэт л
Би зөндөө уйлаад
Түүний үнэрийг санаад
Түүний гунигтай харцыг санаад
Үзэн ядаад, гомдоод, гомдолтой санагдаад
Чиний араас хэдэн өдөр үсээ тоолж суусан
Дурсамж дотроосоо чамайг хайгаад
Эрээд, эрээд чамайг би олоогүй
Чи үнэхээр л явчихсан байсан

Зул сарын өдөр, гэнэт л
Чи хүрээд ирсэн
Тэр зөвхөн тамхилахаар гарсан гэнэ


Хамтдаа нүдээ аниад дэлхийг тойрсон
Цастай өдөр, чиний гарыг илээд, үсийг чинь оролдоод
Шөнөжин суусан
Ахиж битгий хэлэлгүй яваарай

Дутуу оргиод

Чамайг тайван байхыг харах хөндүүрлэм юм, би л зовоож байсан юм шиг
Чиний амьдрал урьдынхаараа бүүр магадгүй түүнээс ч хөнгөн үргэлжилж байхыг харах давчдуулам юм
Чамтай байсан багахан цаг хугацаа юу ч байгаагүй юм шиг санагдах юм.
Чиний нүдэнд байсан тэр багахан гуниг л намайг тэтгэж байсан юм шиг, тэр гуниг хаа нэгтэй замхран оджээ.

Дахин дахин асуумаар би хэн ч биш байсан уу, хэн нэгэн ч биш байсан уу, догдлоогүй юу, нөмөр болоогүй юу, тайтгаруулж байгаагүй юу, огтхон ч гэрэлтүүлээгүй юу, гэрэл гэсэн чинь үгүй байж уу.

Бүх зүйл дутуу оргиод, үгүй байсан ч гэсэн тэрийг сонсмоор байна.

Дөнгөж ургаж байсан цэцгийг тасалчихлаа

Чи хичнээн зөөлөн сайн хүн билээ
Зүгээр л цаг хугацаа ингээд таарчлаа

Чи бидний зам салчихлаа
Гэхдээ бас нийлсэн ч билүү
Гэрэл унтарчихлаа
Гарт чинь нямбай гэгч атгуулсан
Тэр гэрлийг унагаад хагалчихлаа, алдчихлаа

Үлдэнэ ямар нэг зүйл, гэхдээ үлдсэнгүй

Өчигдрийн бүх бичлэгийг бичиж аваад хадгалмаар байна. Хором мөч бүрийг үүрд санан дурсмаар байна.

...Чи гэрэл юм байна
....Яагаад заавал би гэж

Тэгтлээ их хэзээ догдоллоо, тэгтлээ их хэзээ сандарлаа

....Чи хамгийн сайхан амьдрах ёстой, чиний бүх мөрөөдөл биелэх ёстой, чи тийм зүйлийг хүртэх эрхтэй хүн
..... Чи тийм л зөөлөн хүн

Би өөрийн мэдэлгүй чиний гарт хүрсэн

.... Харанхуйд амьдарч байсан, тэр цаана гэрэл ассан
... Чамайг би гэрэлтүүлж чадахгүй гэхэд харанхуйлахгүй гэж найдаж байна
.....Хэн хэнд нь ямар нэг сайхан зүйл үйлдэнэ, бид таарах ёстой болохоор таарсан

Гэхдээ би гэрэлтүүлж чадсангүй

Намайг дурсаарай

Нар мандахыг харах бүрдээ намайг санаарай
Надтай хамт байсан, хамт байж болох байсан дурсамжуудыг санаарай
Нар жаргахыг харах бүрдээ намайг дурсаарай
Намар, хавар, зун хамтдаа бүтээж болох байсан өдрүүдийг дурсаарай

Гэрэл гэж эндүүрч
Гэрэлтүүлж байна гэж андуурч
Чиний төлөөх миний
Чин сэтгэлийг санаарай
Чамд туслаж, хань болж, хэрэгтэй хүн чинь байж
Чадна гэсэн бардамналаа унтраая, гэхдээ
Хаана очоод чамайг алдчихснаа
Харин чамаас асуумаар байна

Хэрэгтэй юу чамд, би

Надад хэлээч, би тийм их хэрэгтэй юу
Надаар дутаж, надаар ганцаардах уу
Миний нүдийг санах уу
Миний үнэрийг дурсах уу

Заримдаа зүгээр чам дээр очоод
Зүрхний чинь цохилтыг сонсмоор болдог
Гэвч, чин сэтгэл сайхан сэтгэл холилдоод сааралтахаас
Айсандаа, би чам дээр ч очиж чадахгүй байна

Цэнхэр сарны туяа

Нүдэнд дулаахан бүсгүй чи
Юунд надтай учрана вэ
Нүгэлт энэхэн хорвоод
Хоосон уйтгарлах хэцүү юм

Алгаа тоссон хүн бүхэнд
Аз жаргал заяадгүйгээс хойш
Алаг хорвоогийн манан дунд
Нүдээрээ уруул дээр чинь үнсье

Хөх тэнгэрийн уудамд
Шувууд дураараа цэнгэдэг юм
Хүн болж төрсөн
Бидний заяа өөр шүү дээ

Уран байгалийг хөгжөөх шиг
Шувуудын жиргээ сонсогдоод
Урсах цагийн нулимс
Улаан навчис шиг зүсэрнэ



Тэнгэрт шувууд
Газарт хүмүүс
Зарим хүмүүс тэнгэрт
Зарим шувууд газарт
Өөр өөрсдийн замаар
Хамт нисэхгүй

Халуу төөнөөд

Таны дэргэдээс халуу төөнөж байна
Та учраас л тэр
Таны үнэрт би мансуурч байна
Та учраас л тэр
Үргэлж миний хамгийн төгс сонголт
Туйлын цэг, хамгийн нам гүн орчин
Нуугдаж болох хамгийн тухтай газар
Унтаад өгөхөд минь хэн ч сэрээдэггүй тийм л диваажин

Яаж ч хашгираад сонсохгүй

Чи тийм ч тод биш

Чи тийм ч гэрэлтэй өнгөлөг биш

Илэрхийлэгдэхгүй өнгө

Тайлагдахгүй түгжээ

Чиний юм бүхэн надад сонин

Чиний мөрөөдлийг биелэхийг хармаар

Чиний ертөнц дулаацмаар

Гэхдээ чамайг би олсонгүй

Гэрэл тусгаад чамайг хөтөлсөн ч

Чи хамтдаа явах байсан ч

Үргэлж чи чи-гээрээ байх тэндээ үлдэх нь

Чиний төлөөх миний чин сэтгэл аж

Гэвч, би чамайг санаад байна...

Чиний сэтгэлийн дулааныг хулгайлах гэж

эсвэл сэрээх гэж

Чамайг зовоох гэж, илүү гүнрүү шингээх гэж

Юу ч байхгүй хоосонруу

Өөрөө яваад орчихоод

Гармаар байна гээд хашгирах

Өвлөөс хамгаалагч

Намайг энэ өвлөөс, энэ хүйтнээс, энэ их уйтгараас цор ганц аврагч нь чи болчихлоо
Би гэрэл болж чам дээр ирэх биш чи л надад ирсэн бололтой
Би чамайг дулаацуулах биш чи л намайг дулаацуулах бололтой
Торгоогоод, сүүлчийн навчийг авч үлдэх тэр л хүч
Зөвхөн чамаас ирж байна
Гэхдээ би ядраад байна
Эхлүүлэх, өрнүүлэх, төгсгөхөөс
Шаналж, шархалаас
Хэсэг эргүүлж, тойруулж байгаад
Орхичих нэг хэвийн төгсгөл
Гэхдээ хэн хэнд нь үлдэх зүйл байх учраас
Ахиад нэг нээлт хийх гэж
Ахиад өөртөө хайртай болох гэж
Дахин нэгийг эхлүүлж болох ч
Би яг одоо ядраад байна

Шинэ бөгөөд хуучин

Учиргүй их тамхи татмаар
Утаан дунд нь мансуурмаар
Гашуун амтыг нь тамшаалан амсмаар
Та надад тэгэж л их үгүйлэгдэж байна

Өөрөөр таныг харах, таныг үнэрлэх арга алга
Тамхи л надад таныг орлож байна

Хэзээ ч эхлээгүй зүйлсийг
Дуусгаж, энд би
Сүүлийн тамхиа асааж байна

Та миний сайхныг олж хараагүйд
Бүүр нэг ч удаа ширтээгүйд
Өөрт нь хичнээн ер бусын эмэгтэй дурлачихаад байгааг анзаараагүйд,
мэдэхийг ч хүсээгүйд
Үхтлээ харамсаж
Дотор минь бачууран базалж байна

Огтоос юу ч эхлээгүйд, яагаад ч догдлоогүйд
Сэтгэл нь хөдлөөгүйд, яаж ч болохгүй байсанд
Шаналж байна,

Тэр бүрхэг өдрийн тэнгэр миний өмнөөс харуусан уйлсансан

Та хэлсэн болохоор би үзэсгэлэнтэй

Таньтай уулзахаар яаран яаран алхах өдрүүд минь илүү удаан, олон жил үргэлжлээсэй.
Таны сүүлчийн хайр дурлал чинь би байгаасай

Явах шалтаг уу?

Нэг тийм утгагүй үйл явдал боллоо. Хэн нэгний төлөө юмуу эсвэл би өөрийнхөө төлөө ч юмуу таныг дуудсан. Та ирээгүй, ирэхгүй гэсэнд чинь уурласан, та ч бас уурласан. Гэхдээ энэ нэг их удахгүй гэж бодсон. Гэхдээ удах бололтой. Магадгүй таныг явуулах, жинхнээсээ явуулах цаг үе ч байж мэднэ. Асар их гунигтай байна. Уйлмаар байна. Гэхдээ энэ таны үнэхээр хүссэн зүйл чинь гэвэл...

Миний амьдрал тэр чигтээ дүр эсгэсэн, хэн нэгний төлөө, хуурамч зүйлс юм. Нэг хүний өмнө насан туршдаа үүрэх хариуцлагаа бодоод энэ чигээрээ амьдрах уу. Түүнийг бас явуулах шалтаг надад олоод өгөөч.

Бүгдийг явуулъя...

/Хамгийн сүүлд уйлахдаа үхлийн тухай бодоогүй цор ганц тохиолдол байв./

Би чамд хайртай

Чамтай хамт одод

Оддын гэрэл

Чиний дуртай гэрэл

Чи дуу дуулна

Духан дээр минь үнэрлэнэ

Хамтдаа дуулна 

Ингээд, энэ хэвээрээ, үүрд

Чиний дэргэд

Хамт байна

Би таньд дахин дахин дурламаар байна

Та миний цор ганц бодь сонголт
Цаашдаа магадгүй ахиад хэдэн жил өөр маш олон үйл явдлууд биднийг тойрон эргэлдэж, өөрсдөө түүндээ орооцолдон зарим зүйлсийг мартаж, гэнэт санаад гуниглах ч тэр үед та надтай ойрхон байх юм шиг.

Тортой алим тэвэрсэн, сийрсэн малгайтай, улаан бошинзтой, тунгалаг шүхэртэй тэр эмэгтэйг
Салхи үсийг нь эргүүлж, алхаа нь замын чулууг элээж, харц нь дэргэдүүр өнгөрөгсдийн мөрөн дээгүүр хөглөрөх тэр эмэгтэйг
Огтоос байхгүй зүйлд шаналж, ганцаардаж, дурлаж, уйлж суудаг тэр эмэгтэйг
Үхсэн загасыг хараад түймэрт нэрвэгджээ гээд өрөвдөх тэр эмэгтэйг
Арга билэг гэж зүйлс огтоос байхгүй гэх мөртлөө үйлийн үр гэдэгт итгэдэг тэр эмэгтэйг
Тэр гал сөнөөгч залуу хайрладаг, хайрласаар байна.

Хамгаас хайрт Аюурыг унших бүрдээ гал сөнөөгч залууг уншиж буй мэт санагддаг болсныг тэр мэдээгүй. Түүнд би тийм л их гүн гүнзгий шингэж.

Өшөө хорсол, жихүүцэл, хувиа хичээлт миний муу муухай зан илрээд өөрөө би хамгийн муу хүн болох үедээ тань дээр ирж, таньд хайртай мэт жүжиглэх байсан ч
Би таньд дурласаар байхыг хүсч байна.

Тэр эмэгтэй ганцхан тэр хүний дэргэд хамгийн сайхан эмэгтэй гэдэгтээ итгэдэг.

Тухай

Өнөөдрийн тухай

Шүхэргүй эмэгтэй

Ягаан бошинз

Сийрсэн малгай

Ус туучих өндөр өсгийт

Загас

Арга билэг

Соёмбо

Идэрээ, Мандуул...

Бороо,

Явуухулангийн цэцэрлэг

Модод

Болзоо

Шүхэр

Үнсэлт

Нүд

Өчигдрийн тухай

Гал сөнөөгч

Загас

Тори

Торигийн үс

Инээмсэглэл

Сэтгэл

Зүүд

Лагер

Бороо

Алхимеч

Аюур

Дахиад зүүд

Хэрэм

Тоншуул

Үр зулзага

Шувууны үүр

3 жилийн өмнө та бас би
Яг энд, зүрхнийхээ дотор
Үүрээ нямбай гэгч нь засаж байжээ
Тэр үүр одоог хүртэл бат, бөх

Үнсэлт бүр догдлолоор дүүрэн хэвээр
Таны харц намайг хайрласан хэвээр
Бидний зүрхний цохилт хамтдаа хоршсон хэвээр
Бүх зүйл зөөлөн, гэгээн хэвээр

Одоо хэдхэн хоног

Хэдэн өдөр л, хэдхэн цаг л тэвчих хэрэгтэй
Үхэхэд,
Бүх зүйл байгаагүй, би ч байгаагүй
Бүгд мартах хэрэгтэй
Миний тухай бүгд санахгүй байх хэрэгтэй

Энэ тэрүүгээр хөглөрөх тэр биетүүдийг
Нэг барьж аваад, нэг хаяад
Сонирхол алга, гэхдээ яахав хэсэгтээ, үхэх хүртэлээ
Тэдэнд уучлаарай гэдгээ явсаныхаа дараа л хэлье

Юу гэж хэлэх ёстойгоо, цаашид яаж тэвчих ёстойгоо
Яаж илүү урт удаан амьсгалж, амьдрах тухайгаа
Чамд чаж хэлэх вэ?
Энэ их шаналалыг чамд яаж мэдрүүлэх вэ?

Бусдын адил хүйтэн хөндий
Чи бусдын л адил
Миний  ч, чиний ч буруу алга

Тэр хотын, тэр гэрэлт гудамжны, тэр гэрлүүд
Ахиж асахааргүй болжээ

Миний дуртай дуу, миний дуртай тэр харц
Аль хэдийн сарничихаж

Чи "гэрэл"-д дуртай хэвээрээ юу?
Би угаас байсан "харанхуй"-руугаа буцъя даа...

Угаас огтоос сонирхоогүй миний тэр доторхыг
Миний тэр үзэсгэлэнтэй гунигийг
Чамд харуулах төдий л сархичих тэр эмзэгхэн хөндүүрийг
Чамд харуулаагүй, чи хараагүйд хичнээн баяртай байна

Яахав дээ

Араас чинь би гуйхгүй
Гарыг чинь атгахгүй ээ
Миний уйтгар гунигийг
Чи олж хэзээ ч харахгүй ээ
Учир нь урсах нулимсаа
Бороон дуслуудаар нууна
Мэдэхгүй ээ мэдэхгүй ээ чи мэдэхгүй

Болъё гээд болоогүй
Хайрлая гээд хариу үгүй
Хамдтаа жаргах болов уу
Хариултгүй асуулт уу
Хоюулаа мөртлөө ганцаардах тэр мэдрэмжийг чамд
Ганц удаа, ганц удаа мэдрүүлэхсэн

Яахав дээ,
Хундага дарстай
Яахав дээ,
Зөөлөн бороотой
Яахав дээ,
Яаж мартаж чадах вэ дээ
Яахав дээ,
Унасан навчистай
Яахав дээ,
Хөнгөн гунигтай
Яахав дээ,
Яаж мартаж чадах вэ дээ

Хэлж амжаагүй үгсээ
Салхинд шивнэн үлдээе
Цаг нь болохоор хэлээрэй
Миний үнэнч анд минь
Өнгөрсөндөө өөрөө үлдэж
Чамайг явуулсандаа
Харамсаад, харуусаад, хайрлаад үлдэе ээ

Хайр гэж юу вэ?

Хайр хэр чухал зүйл вэ
Огтоосоо ч хүндлэхгүй байх, энэ нь зарим талаараа миний буруу байсан ч, зүгээр ер нь би буруутай байсан ч, хайртай бол
Хүн ер нь юунд сэтгэл хангалуун байж, аз жаргалтай байдаг вэ?
Хэзээ хамгийн сүүлд өөрийгөө ингэж их өрөвдлөө


Салхи салхилсан ч огтхон ч хөдлөхгүй байхыг
Чих өвтгөм тэр хашгираанд чихээ таглахгүйгээр сонсохыг
Зүрх минь дусал дуслаар урсаж үгүй болохыг
Итгэл найдвар минь үнс нурам болж буйг харахыг
Би бүгдийг нь хүлээн зөвшөөрөөд маш сайн сурчихаж


Зөөлөн байсан өөрийгөө хэр хатуу хүн болсныг харах бас л ялгаагүй өрөвдмөөр юм

Анх яаж инээмсэглэдэг байсныг, миний нүдэн доторх тэр гэрлийг, түүний цаана нуугдаж байсан тэр их хайрыг, түүнийг харж байсан тэр харцыг энэ бүгдийг санадаг болов уу?

Хэний хажууд

Би нэг хүнд ер нь бол Эзолдоо
маш их талархаж явдаг. Магадгүй энэ насандаа ч төлж дуусахааргүй өртэй байх.

Бүх эмэгтэйчүүдээс ингэж асуумаар:
"Та хэний хажууд байхдаа өөрийгөө хамгийн сайхан эмэгтэй гэж боддог вэ?"

Намайг хэзээ ч гуниглуулж байгаагүйдээ ч юмуу хамгийн хэрэгтэй зүйлс түүнээс ундарч байдаг болохоор ч тэр юмуу.

Таньд би үргэлж хайртай байна.
Та яг л хэзээ ч хуучрашгүй сонгодог хөгжим, магадгүй пянз тоглуулагч, би тэр хуучны пянз нь байх.

Нам гүмхэн орчинд таныг өдөржин ширтээд юу ч ярихгүй суухсан
Таньд юу ч хамаагүй чалчихыг минь тэвчээртэй сонсоход чинь зүгээр тэвэрчихээд хаашаа ч явуулахгүй байхсан.


Хэн хэн нь хэн хэндээ маш их хэрэгтэй ч юм шиг
Хэн хэн нь хаана яаж яваад таарсандаа бурханд талархмаар ч юм шиг

Миний юунд дуртайг, түүндээ яагаад дуртай байдгийг, яагаад зарим зүйлсд тэгтлээ их бухимддагийг, заримдаа тэгтлээ их хөөрдгийг минь хамгийн сайн мэддэг болохоор
Тольдох бүрдээ өөрийгөө үрчлээг тоолох намайг, анх уулзсан шигээ тэр залуухан хэвээр байгаа гэж итгүүлдэг болохоор
Ийш тийшээ, өнгө содон зүйлсрүү үсчих бүрд минь намайг тэр хэвээрээ хүлээсээр байдаг болохоор
Дотор минь амьдрах Ториг үргэлж тэжээж, өгсөж, амьдруулж, түүнийг орхих боломж олгодоггүй болохоор

Намайг, миний жинхэнэ мөн чанарт хамгийн гүн нэвтэрсэн, тэр доторх хүнд хязгааргүй хайртай, хэзээд миний хамгийн дуртай хүн байдагт тань би хязгааргүй их хайртай шүү.

Өөрийгөө хүчилж байгаа юу

Удаан уулзсангүй шүү блогхон минь

Их л бодлоо, бичихгүй байх гэж, бичих ёсгүй гэж, анхнаасаа л бичихгүй байх байсан гэж, одоо
бичихээргүй болсон гэж.

Гэхдээ, хүчилсэн хэрэг ч юм шиг.

Үхэхэд сайхан тэр бүрхэг өдрийн тухай,
Аугаа их сүнслэг инди фолк дуунуудын тухай
Надтай хамт дуу аялах тамхины уугисан утааны тухай
Тэр хүний уншиж өгдөг шүлэгний тухай

Би яахан бичихгүй байх гэж

Энэ их асгараад байгаа мэдрэмжийг би баглаад, оёод, түгжээд, усанд живүүлж, загалмайнд цовдолсон ч байсаар л байх, магадгүй энэ намайг илэрхийлэх, миний цор ганц үнэн мөн чанар минь ч юм шиг.

Мэдрэмжийн ертөнцийг хуурмаг зүйлс гээд, төсөөлөл гээд, хий хоосон зүйлс гээд, жинхэнэ би биш, дүр эсгэлт гээд хичнээн тэгэж хэлээд ч би энд миний дотор тэр энд минь байсаар байна.

Алдахгүй байх гэж, төгс байх гэж, гутрахгүй байх гэж, бүх зүйлээс өөртөө хамгаалалт бий болгосон ч тэр хамгаалалт өөрөө хийсвэр зүйл байсан ч юм шиг.

Юутай ч би даараад байна, яг одоо

Бичмээр байгаа зүйл маш их байгаа ч

Шувуугийн тухай хэрхэн гунигласнаа, эргэн тойрноо үзэн ядсан тухай, түүнийг минь Ошо эдгээсэн тухай, үхлийн тухай, өвдөлтийн тухай, Harry Potter намайг хэрхэн зарим зүйлсийг бодохгүй байхад, утга учир болж байгаа тухай, аслрахын тухай, баяр баясгалан хаана байгаа тухай
Би бүгдийг нь бичмээр байна

Гэвч, би бас бүгдийг нь бичмээргүй байна
Ийм их догдлол, агуулга, үгс, өгүүлбэр, гуниг нэг дор
Хаанаас нь эхлэхээ,
Хаана дуусгахаа
Энэ өвдөлтийг
Биений минь бүх хэсгийн шархиралтыг
Сэтгэл доторх хашгирааныг
Яаж би илэрхийлэх вэ
Энэ ганцаардлыг
Чамаар хэр их дутаж байгааг

Тэр цэцгийг услахгүй байгаа хүнд
Үхтлээ гомдож байна

Бүгд явдаг
Чи ч бас явна
Бүгд л алсардаг
Чи ч бас алсарч байна

Чамтай байх хэцүү
Чамайг байхгүйд ч хэцүү

Өдөр бүр цаг минут бүрээр
Эд эс минь урсаж байна
Сульдаж байна
Нүдэн дээр чинь би
Нуран унаж байна

гэхдээ харах, анзаарах хүн байхгүй

Хүйтэн байгаад
Алс байгаад чинь
Өвдөж байгаадаа
Хатуу байгаад
Арьс минь
Чиний мэдэх тэр арьс
Гуужин унаж байгаад
Хавар болохгүй байгаад
Ачаа хүнддээд байгаад
Чичирж байгаадаа
Алхаж ч инээч ч
Чадахгүй байгаадаа

Чамайг ч бас
Тэднийг ч энэ бүгдийг ч
Орхиод цааш явах хэрэгтэй

Тайван байх арга зам

Тэднийг бүгдийг нь намайг шархлуулсан тоогоор нь хутгалаад, цус нь урсаж байгааг харж, тэдний цус яагаад ийм үзэсгэлэнтэй биш байгааг гайхан харж зогсохдоо тэднийг хэрэггүй ч байхгүй болгочихов уу гэж эргэлзэв.

Гэхдээ тэдний алдаа бол хөөрхийлэлтэй, хүний доог тохуу болсон, хэзээ ч үнэлэгддэггүй, ичгүүр сонжуургүй, элэг эмтрэм харамсаар амьдарсан нь.

Тэднийг ахиж зовохыг харж чадахгүйдээ, би бас дахин тэдний өмнөөс харамсахгүйдээ хамгийн зөв, ухаалаг аргыг хэрэглэсэн нь энэ байв.

тайван байх арга зам минь

Инээж байгаад зөндөө уйлсан

Надтай ойр байгаа, байх гэсэн, байсан бүх зүйлийг үзэн ядаж байна
Энэ бүх цаг хугацаанд миний дэргэд хэн ч үлдсэнгүй, яг л бүгд чөтгөрөөс зугатаж байгаа мэт.
Тэдний сайн сайхны төлөө зөндөө уйлжээ, инээж байгаад уйлсан байна.

 Өчигдрөөс ийм захидал иржээ:
Чиний алдсан цаг хугацаа, чиний харж чадаагүй тэдний итгэл,
чиний тэдэнд зориулах ёстой байсан сэтгэл, энэ бүгд чиний буруу.
Өөрийгөө бас хайрлаагүй нь чиний буруу, өөртөө хатуу хандаж чадаагүй нь ч чиний буруу.

Юу алдсанаа ойлгох, юуг алдахгүй байх ёстойг ухаарахад хэр их цаг хугацаа хэрэгтэй бол?

Хүмүүсийн дэргэд, хамаг биеэ барьж, зүгээр байгаа мэт амьсгалах үхэхээс ч дор санагдах юм.